Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν το επίπεδο διακυβέρνησης που βρίσκεται πιο κοντά στους πολίτες. Οι πολιτικές, οι υπηρεσίες και οι υποδομές των πόλεων έχουν άμεσες συνέπειες στην καθημερινή μας ζωή. Στις δημοκρατικές χώρες, υποτίθεται ότι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων εκπροσωπούν πραγματικά τα συμφέροντα και τις εμπειρίες πολλαπλών ομάδων. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει όταν δεν υπάρχει δίκαιη εκπροσώπηση γυναικών και ανδρών από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες, διαφορετικού κοινωνικοοικονομικού υπόβαθρου, ικανοτήτων και σεξουαλικότητας, οι οποίοι όλοι φέρνουν πολύτιμες εμπειρίες από την πραγματική ζωή στην τοπική πολιτική.
Οι δημόσιοι χώροι είναι ο χώρος όπου διαδραματίζεται η δημόσια ζωή της πόλης και καθορίζεται η ταυτότητα των πολιτών. Στην έκθεσή του σχετικά με τις πόλεις χωρίς αποκλεισμούς λόγω φύλου, ο 'Κόμβος Γνώσης URBACT' αναφέρει ότι 'μια πόλη που είναι ελκυστική και προσβάσιμη σε όλους προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής για τους κατοίκους, τους επισκέπτες και ευνοεί τις προϋποθέσεις για μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι γυναίκες και οι άνδρες επιδεικνύουν διαφορετικές συμπεριφορές στο δημόσιο χώρο, με βάση τα πρότυπα των φύλων (...) και ο αστικός σχεδιασμός, ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και η διαμόρφωση του χώρου έχουν έμφυλες προοπτικές και η φυσική δομή μιας πόλης μπορεί είτε να αντικατοπτρίζει και να ενισχύει τις υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες είτε, αντίθετα, να δημιουργεί πιο ισότιμα περιβάλλοντα'.
Οι νέοι δείχνουν ενδιαφέρον για την πολιτική και είναι κοινωνικά ενεργοί, ωστόσο δεν ενδιαφέρονται για τις παραδοσιακές μορφές συμμετοχής (Στρατηγική της ΕΕ για τη Νεολαία). Οι συμμετοχικές προσεγγίσεις θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να ενθαρρύνουν τους νέους να γίνουν ενεργοί πολίτες, φορείς αλληλεγγύης και θετικής αλλαγής για τις κοινότητες σε όλη την Ευρώπη, εμπνεόμενοι από τις αξίες της ΕΕ και την ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Παρέχοντας συμμετοχικά μοντέλα χάραξης πολιτικής και έναν ελκυστικό τρόπο κινητοποίησης, οι νέοι αναλαμβάνουν δράση. Προσθέτοντας τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και άλλων δραστηριοτήτων του εικονικού κόσμου και προωθώντας παράλληλα την κριτική σκέψη και τον γραμματισμό στα μέσα ενημέρωσης, υπάρχει μια συνταγή επιτυχίας.
Το έργο MAAT αντιμετωπίζει ένα σοβαρό ζήτημα στις κοινωνίες μας, το οποίο εμποδίζει περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού που ζει στις πόλεις και στις περιφερειακές γειτονιές να ζήσει μια πλήρως ισορροπημένη, ισόνομη και δίκαιη ζωή. Όταν οι γυναίκες βιώνουν τις πόλεις διαφορετικά από τους άνδρες (κυρίως λόγω των παραδοσιακών τους ρόλων στη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων συγγενών και των αρρώστων), χρησιμοποιώντας περισσότερο από τους άνδρες τις υπηρεσίες παιδικής φροντίδας, τις υποδομές υγείας και τα σχολεία, δαπανώντας περισσότερο χρόνο στα μέσα μαζικής μεταφοράς προς αυτές τις εγκαταστάσεις, κάνοντας περισσότερες στάσεις κατά τη μετακίνηση από τη δουλειά στο σπίτι, με το να είναι οι πρωταρχικοί στόχοι σεξουαλικών επιθέσεων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους δρόμους από πολύ μικρή ηλικία, και προσθέτοντας σε όλα αυτά τα στρώματα διακρίσεων που προστίθενται με το να ανήκουν σε άλλες ομάδες που υφίστανται διακρίσεις (υποφέροντας επίσης από σεξισμό, ρατσισμό, ομοφοβία και τρανσφοβία, ξενοφοβία, ηλικιακές διακρίσεις κ.λπ.) είναι προφανές ότι μια κοινωνία XXI θα πρέπει να εργαστεί για να εξαλείψει, ή τουλάχιστον να μειώσει, αυτά τα ζητήματα.
Οι νέοι είναι οι επόμενοι φορείς λήψης αποφάσεων. Το μέλλον τους ανήκει. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που κατέχουν και να τη χρησιμοποιήσουν προς όφελος όλων, για να προωθήσουν ακμάζουσες κοινωνίες που είναι ασφαλείς και δίκαιες.
